ارائه مدلی جهت ارزیابی راهبردهای یادگیری الکترونیکی مؤثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی راهبردهای یادگیری الکترونیکی مؤثر بر پیشرفتت حصیلی دانشجویان مجازی بوده است. روش این پژوهش، 1390 تشکیل دادند. بر اساس - توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاههای مجازی ایران در سال 91 جدول مورگان، نهایتا تعداد 363 نفر برای پژوهش انتخاب شدند. ابزار تحقیق بر سه نوع است: 1- پرسشنامه محقق ساخته در خصوص راهبردهای -3 مقایسه میانگین نمرات دانشجویان طی دو ترم متوالی در ،(α=0/ -2 پرسشنامه محقق ساخته رغبت تحصیلی( 92 ،(α=0/ یادگیری الکترونیکی( 94 آزمونهای پیشرفت تحصیلی (آزمونهای مربوط به واحدهای درسی اخذ شده). روایی پرسشنامه های یاد شده به لحاظ محتوا تأمین شده است. مبنای نظری پژوهش حاضر مبتنی بر مدل جامعه تحقیقاتی پیکیانو بوده است که بر این اساس پیش بینی شده است که دانشجویان از طریق حضور اجتماعی، حضور شناختی و حضور یاددهی به تعامل و همکاری با یکدیگر پرداخته و میتوانند پیشرفت تحصیلی داشته باشند. بهطور کلی نتایج پژوهش نشان داد که رابطه بین راهبردهای یادگیری الکترونیکی مبتنی برحضور شناختی، حضور اجتماعی و حضور یاددهی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان مجازی، معنادار 0) و ضریب تأثیر غیرمستقیم حضور شناختی / 0)، و حضور یاددهی( 695 / 0)، حضور اجتماعی( 078 / بوده است. ضریب تأثیر مستقیم حضور شناختی( 789 برابر با agfi 0 و شاخص / برابر با 95 gfi 0) است. بر اساس نتایج جدول فوق، شاخص / 0) و حضور یاددهی ( 386 / 0/384 )، حضور اجتماعی ( 695 ) 0 بوده که حاکی از برازندگی نسبتا مطلوب مدل است. / برابر با 214 rmsea 0/91 و شاخص